laat mij, laat mijuw dingen op mouw speldenheb ik, wel heb ikooit u in hemd laten staanwas jij, was jijeens een keer je goed daarom, waaromsleep ik al dit uur van hotnaar her. wat stom blaas mij, blaas mijmet je föhn wat hete luchtkam ik, kam iktegen je uitgedunde harem inglijdt het, glijdt hetzeepje over […]

wat kan nog stukik spring en mijn vellaat los, laat het los een plastic servieszo namaak, goedkoopen liefde vergaat niet wat kan er diggelenalles te proberengooi raak, gooit raak het afgehaalde beduit dit kippenhoktil je je batterij op smijt pannenkoekstroopt mouwen opveren vliegen rond eenmaal diggelenhoudt nooit meerafgelopen, is afgelopen verlaten nest is leegvan plastic […]

nattig woorden van waterwiebelend op tafels volalsof glashelder ze zijn vallen zo net niet omhoe of dat het bestaatdrijven zonder zout soms prik je ze doorlopen volkomen leegeen voor een stout zet haastig in de zonzie ze draaien, schurenspringend tegen je op verdwijnen zo in golvenals zwemmende hondenzijn bezopen zonder glas

heb er de titels boven gezetdie volgens mij aan spreekteronder beginnen we gelijkziet dat woorden mijn zijn neem daar iemands gedichttoe, neem nou geen ander elk zinnetje eindigt als regeldat durft het wel te zeggenzet letters pardoes bij elkaarof kunnen soms niet anders neem nou eens van woordentoe, kraamt gedicht het uit inhoud zit daar […]

heb wat woorden meegekregenin je zakken wat liefde gestoptbodem uit de leegte verzwegen geen zin of ik vergeet hem welgeen tel of tijd is niet van plan punten heb ik scherp gemaaktin je borstkas nog wat stompenik vul de holheid op een drafje wel regels of ik verzin het nietswel snel of alles gaat uit […]

met kleine meisjes verspreid in het hoog grasals de ene ben je ze eventjes kwijt, de anderis het weer wat te wijd. in die o zo kleine tijd scherp gras groeide op tot boven knieën teertijd gesprongen over meest gammele hekkenoveral was ons huis te klein. wat is er nog tijd van je grote jongens […]

vond je de handensamenmet alle anderen lagen ze verborgenop hoopkon van elk wezen bewonderde het witopgehangenstevig touw, strak pasten vast ruimgoede maatnooit breng terug al die fijne handenknijpenin weerbarstig klei mis voeten, harenals waswaait zwaarte weg

de lijn van deze telefoonzo dood als maar wensenhart kan je hard kloppenmijn hier is die alleen stilstuur je de berichten eenskomt er postduif uit lucht van werelden zachtjesuit een oog dat nog valt neem toch adem meeuit is het met mijn zucht de post op de post opis op, alles op zijn post voor […]

liep door straten van voorheende film werd niet meer gehuurddansend publiek kwam ergensin winkels daar lachten gezicht wat is het er stil, wat is het tochheerlijk stil en zonder de krant iedereen liep door en wachttenatuurlijk wat kon anders dan alleen alleen, alleen nog andersweet niet meer waar of ik loop straten sloegen me af […]

na zoveel jarenmet de zon om mijnen smoelin al dit tijdzo een echt vrolijke meiden alle wekendat de mensen moesten kekenwas er die dagvond geen moer meer eraankwam die seconderaakte ik helemaal opgewondenkon het niet latenvloekte dat met ons het gedaangeef me een uurwaarin je me nog echt zei wijin voorbije maandenis het stillekes wat […]