verschijningen

kreeg een schop die tegen me eigen schenen
pijnlijk getroffen wreef ik over zere plek
lichten lieten straten maar spaarzaam leven
mijn handen gingen voor je op het lopen
hoeveel moeite het me ook tekens kostte
snel liep men door mij heen gansch verlaten
uren kan ik zo de straat in en uitknopen
maar daar is nog geen begin van bestaan