waren de dagen te dragen als lood
sloegen de oren te dichten van ooit
sliepen mijn voeten de botte messen
loop ik te wankelen tussen adressen
te koop, te duur, te laat
12 gedachten over “te koop, te duur, te laat”
Geef een reactie op Odette Reactie annuleren
Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.
leeg schrift 
Winkelen vind ik ook zo lastig… ik leef met je mee.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is toch niet allemaal makkelijk Stefanie, sterkte ermee.
LikeLike
Dat “Stefanie” is natuurlijk hartstikke fout…sorry.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar wel grappig.
LikeLike
Het is een gedicht.
LikeGeliked door 1 persoon
Is het autobiografisch?
LikeGeliked door 1 persoon
Het blijft een gedicht, ik zet geen dagboek hier neer.
LikeLike
Ik vind het mooi.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank. Ik schrijf vanuit me hart. Wel degelijk liggen die dingen dichtbij mij. Maar voor de rest laat ik me er niet over uit.
LikeLike
Dat vraag ik immers ook niet. Ik vond het mooi en dacht dat je wel een vriendelijk woord kon gebruiken. Ik begrijp je reacties eerlijk gezegd totaal niet. Prettige avond.
LikeLike
Dat kan . Ik verwijder ze straks allemaal dat is beter. Okay
LikeLike
Ik denk menigmaal zware gedachten in winkelstraten. De oppervlakkigheid heerst. Een tas kent een levensduur die beperkt is tot oog en zin van de eigenaar.
LikeGeliked door 1 persoon