water is vloeibaar totdat men gaat koken
om de flauwe bocht kijk ik op steeltjes
niets valt er mij op dakpannen te blozen
de stomme weg tringelt onophoudbaar hij
dat er gevaar dreigt en iets denderends
met een bedachte klerevaart ontgaat mij
het glas is nog helder en zo ijzig koud
mijn vuisten van lievende gruzelementen
houdend niets vast behalve de moeite
ene kop hamert zich bekende de lijdensweg
als daar bruisende werking mij toespreekt
zeggend dat normaal eindelijk moet doen
water is ook niet vloebaar als het vriest.
Soms is dit ook een lijdensweg.
LikeLiked by 1 persoon
zolang je maar niet in de mist verdwijnt
LikeLiked by 1 persoon
Zit al een uur zonder water en dat zonder waarschuwing vooraf
LikeLiked by 1 persoon
Oh shit zeg!
LikeLike