tuinend zucht het zwaar onder de hangende wolken
takken dropen een voor een af in verlopen tijdsbestek
vroegrijpe vruchten waren niet van plan af te vallen
er wordt wat af gescharreld door bij-de-tijdse boeren
een klederdrachtige vrouw knielt en moddert wat aan
op-en-neer-springend jong grut verzette de zinnen
aardbeesies met rode wangetjes waren druk doende
voor anderen was het meer komkommertijd, leek het
de ontgroende asperges lieten hun kop niet meer zien
af en toe kwam een fietser eigengereide jam vragen
het was voor de rest uitgestorven, op wat grootjes na
een kluitje aangeschotenen ging er als hazen vandoor
Wat prachtig doet me denken aan het lied van Wim Sonneveld, het dorp!
LikeLiked by 1 persoon
Oh, die vind ik ook mooi ja. Dat zong ik vaak, zover ik de tekst kende natuurlijk. Dank.
LikeLike
Ga vandaag eens naar het origineel luisteren, van Jean Ferrat!
LikeLiked by 1 persoon
Die eigengereide jam mag wel eens op mijn boterham
LikeLiked by 1 persoon
Wat een beeldend schrijven en dan dat aardbeesies … schoon woord 😊
LikeLiked by 1 persoon