twee de alleen

als ik naar woorden moet gezoeken
kijk me toch aan alsof onzinneke praat
weet je soms welke zin of de van mij

toe, glimlach dan toch; al doet alsof
geef me de illusie met het onbekend

wil je op loop gaan met wat ik heb
zonder aan de mij iets daarover vragen
ben ook niet veel zo meer dan jou

zucht nu alleen en om mij de verdriet
dan geef hand als nergens je me vindt

die tekening was zoveel betekend
maar somt te veel tot uiterst negatief
was je maar waar haar; toen ik je zag

schaterlach doet mij nu goed huiveren
hier overal en zal je zien; ik ken je niet