als ik naar woorden moet gezoeken
kijk me toch aan alsof onzinneke praat
weet je soms welke zin of de van mij
toe, glimlach dan toch; al doet alsof
geef me de illusie met het onbekend
wil je op loop gaan met wat ik heb
zonder aan de mij iets daarover vragen
ben ook niet veel zo meer dan jou
zucht nu alleen en om mij de verdriet
dan geef hand als nergens je me vindt
die tekening was zoveel betekend
maar somt te veel tot uiterst negatief
was je maar waar haar; toen ik je zag
schaterlach doet mij nu goed huiveren
hier overal en zal je zien; ik ken je niet
Lees fijn dank je wel en herkenbaar
LikeLiked by 1 persoon
Graag gedaan.
LikeLiked by 1 persoon
Zeer invoelbaar. Mooi.
LikeLiked by 1 persoon
Voelt weemoedig, naar mijn gevoel althans 😊 mooi verwoord!
LikeLiked by 1 persoon
Wanneer ken je iemand wel ?
LikeLiked by 1 persoon
😊
LikeLiked by 1 persoon