de oude koffer niet veel gevuld
en alle honden klein, onervaren
moe van alle besognes, plof ik
in een vreemde stemming, neer
de kamer vult zich met gejank
buiten, lopen wilde paarden weg
ook ik, hou het voor nu gezien
het hondenvoer heeft zijn smaak
omgeving wil mij stil omhelzen
bed kraakt onder mijn ouder ik
tussen bloemlezingen, zet ik mij
om nog wat veldwerk te berichten
totdat mijn gedacht en hart geboeid
het angstig reizen wil aanvangen
naar voor mij onbekender woorden
Mooie afsluiter van de (werk)week.
LikeLiked by 1 persoon
“totdat mijn gedacht en hart geboeid het angstig reizen wil aanvangen” dat vind ik een buitengemeen mooi beschouwend zinsdeel. Ik houd van jouw juweeltjes.
LikeLiked by 1 persoon
Ze zijn om te dragen.
LikeLiked by 1 persoon
Battle of heart and mind?
LikeLiked by 1 persoon