botterbloem, uit wier kouder gronden rukt, in huiselijken plas
ijs is ogenblauw, het huiver water, als killer lucht meewerkend
stapelt een vallend daar wezen, als enig torend door eenzaam
zucht het mij hier deze wind alleen langs ó zo verlatene oren
probeer je eens dan tevergeefs als Uwer natuur te maken
overal blijvend slechts ziendende in wat té denkend roest
wat of slokt jouw fijne Natuur te gulzig en geraak eens op
kinderkens grinniken; bangste babietjes houden mijn mond
de auto’s eng gepaarde huizen uit Zijn tijd, vergaan in gister
en elk rustig dagjes opnieuw probeert het were te creëren
maar marmeren stenen keurig gestapeld en in wezentjes hart
wegen als snel klootbare benzine en Och ik, slechte strompel,
op stap voor de stap, eentje verder dan wankelste beginselen
stijger
Ik probeer al heel de dag mijn natuur te maken, maar de pot is verstopt.
LikeLiked by 1 persoon
Het leven is soms lastig, vooral deze dagen. Ik herken het gevoel.
LikeLiked by 1 persoon
Sorry that I’m can’t read your work without a translator. Thanks for the follow 🙂
LikeLiked by 1 persoon