krijg het

onder mijn gevoet
ziet het zwart
schommelt ik
boven hand zijne

vloeibarder grond
zo onbetrouwbaar
de angsten vullend
zonder omwegen

achter mijn rug
ligt in duister
beeft dijner wezen
krijg van voren

kloodzwaar gevoel
vol van overbood
dumpende troep
niet aan te ontkomen

tussen wezen
struikelen stappen
wankelen wat kreten
zoekend te hard