ze hielden hun zoveel van buurten
zochten elkaar op met op een kop
het kon dusjes nietus uitblijven
dat in straat iets of dah ging bloeien
men liep met roodfluwelig passen
en ieders jas was van die ander
arm in arm en het been om been
zo ging dat al de maanden nu
tot straten groeiden aan elkander
wie even in de buurt was, wilde
gewone liefde was niet weg te slaan
omwonenden vroegen zorgelijk
hoe goed moet dat wel niet zou gaan
alles bleef de boven verwachting rustig
en ook of dat vertrouwde men niet
gebuurt in alle straten
5 gedachten over “gebuurt in alle straten”
Plaats een reactie
Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.
leeg schrift 
“wilde gewone liefde was niet weg te slaan” klinkt nogal zwoel of heb ik het mis ?
LikeGeliked door 1 persoon
ik zal het eens navragen als ik in de buurt ben
LikeGeliked door 1 persoon
Leeg schrift.
Pleinvrees of verte.
Ik heb er vele gekregen.
Maar durfde er nooit wat in schrijven.
De leegte en de verwachting,
ik had het gevoel
de schoonheid van het wit
niet te kunnen bereiken. Of evenaren.
Ze liggen nog altijd
ongeschreven.
Ze mogen zichzelf blijven.
PS.
Zopas zag ik een eerste teken van leven. Van u.
Hoe zal ik u lezen?
LikeGeliked door 1 persoon
Geweldig!
LikeLike
Much to think about here. I like it and will read it again.
Thank you for visiting and following Spirituality Without Borders. I appreciate your presence there.
LikeGeliked door 1 persoon