vochtig de dampig
in ruimte vol van
niet meer te leven
drijven, onder stroom
zwem je verboden
badkleedjes vol zee
blauwig lichamen
vol met wat er over
stroomt uit, lichtzin
is haren water weg
ach regels zijn zin
op haar kopje staat
verschenkt hij zich
in welkende richting
schotel je antennes
zindiepend waden
Ik ga even de schotelantenne van mensen uit mijn straat lenen.
LikeLiked by 1 persoon
Prachtig.
LikeLiked by 1 persoon
Leeg schrift, elke keer weer raak je me met je woorden, ook al reageer ik niet altijd, ik lees je! Groet van An.
LikeLiked by 1 persoon
Oh dat is leuk om te horen. Dat is precies waar het om gaat. Lieve groeten,
LikeLiked by 1 persoon