heb geen eens woord nodig
net als wij wat toch niet wil
geeft me je eigenlijk nooit
en dood als ik, weiger ook
we spelen ons klokken uit
tijd ontkwam genadeloos
aan een versletene draad
gaat lotje heen tot weder
bed ligt in wie verspreid jij
zonder verborg deel lichaam
legt wat in het woord voor
slechts gebaar veeg je weg
hebben geen vergeet dagen
alleen ons adem hoe loom