tot zover getover

open jij de dozen
vol van
geloof jij wat ik

sprakeloos, sta
bieh boeh sprook
stok in keel vrij
adem mij door

dicht ik huizen
hoogte van
geen van al zal

stomverbaasd, echt
tjong, tjeh schat
lacht wezen mijn
stapt mijl zeven

sluit de armen
geen land
het zeil bolt

dank voor zout
met andere tranen
overboord gaan
luistert water

op van de bodem
vliegt weg
geen glas ophef