die vrouw daar wachtend op jou
ik zal je bevrijden uit illusie
was het niet de verkeerde dag
liep niet alles anders op de voet
volgde jij mijn wegen opgebroken
parkeerde niet net een open wagen
die vrouw waar jij vasthield
gooide die jou bij de haren nat
sleepte het hart zijn plichten
wachtte jij niet net iets te hard
lachte zij haar tanden bloot
schrok jij wild van stevige handen
zat je hond op het slot van verhaal
wilde jij haar lach bevrijden
was je echter taal niet machtig
en wachtte zij zonder ooit de hoop
leeg schrift 