overal, overal waar waar

rende me eerste apenkloten
botste tegen vrouwenwenen
huiverde onder vrolijkheid

het asfalt lag flink bezaaid
jurken groeiden wurgend
schatertjes vlogen wijzend

overal was de richting juist
beter zou het nog worden
zeker het beste benenbed

waar liep er nog iets dood
zag men zijn mond voorbij
nacht te snel zwartgeverfd