van alles wat

geef je de gewiekste vingervlugheid
die ik stal van de dief op mijn fiets

liet je het kolossaalst vermogen na
dat ik van die ene ouwe heer kreeg
ik benam hem de adem keer op keer
zijn gewapend hart ligt nu in mijn la

vooruit, hier heb je mooiste woord
stelt niks voor want het kost niets

poreuze stenen die jaren stapelden
bouw ze om je gouden bestaansrecht
de piepende deuren zijn het enige
je hoort geen gebrek; alles bekabeld

kom maar achterom, in donker staan
hier liggen alle kaarsen. ze zijn uit

als je nog het spannend raadsel zoekt
waar alle onverwachte hoeken schuilen
val dan in ’t zwartste gat van handen
het laat zien waar hemelvrouwe leeft