de lijn van deze telefoon
zo dood als maar wensen
hart kan je hard kloppen
mijn hier is die alleen stil
stuur je de berichten eens
komt er postduif uit lucht
van werelden zachtjes
uit een oog dat nog valt
neem toch adem mee
uit is het met mijn zucht
de post op de post op
is op, alles op zijn post
voor raam geen mens
op de tafel ligt alles
duidelijk niet, of graag
langverwachte wolken
drijven mijn gedachten
over welke zin moet je
denken laat je over
tussen achtergelaten
je-weet-wellen of niet
leeg schrift 