gebrekkig

op kop ging gelijk het ik eraf
eerst regel viel erg hart neer
door een verdraaiende nek
keerde terug in waar is begin

omgedraaide maag opspelen
spuugde onverwerkt inhoud
het hart en hoe het pompte
terwijl op stroom pak ruimte

zijn hand greep weer de mis
letters misten elk verstand
gekromde vingers wezen
zonder gezag toonde vers

op ieders heupen dansend
zwaaiende wereld terug
buik vol kreeg een stomp
lucht ging uit een verhaal

voetbalknieën knikten nog
hoe dat ik doelloos schreef
op een laatste voet gevolgd
door genadeloos eindschot