in de volksplomp

vond niet meer letters
met kleuren die goed
stonden tegenover me
hielden het stevigst vast

woord voor woord liep
maakte je voorzichtig
en zonder elke trilling
losjes klosjes de draad

tussen ons wat we keken
door fles van doorzicht
het glas helder geheven
sliepen door op water

de letters waren poreus
al het grote van leegloop
zetten punten op ons kop
stroppen los en makkelijk

zonder het water te geven
droog en totaal doorweekt
zijn handdoeken en ringen
de bel die gaat en nog meer

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.