hij had zijn deksel op het hoofd de afgekoelde gedachten dronken was het sop verkoold en schraal dicht, deur, dicht, hard, open de poort op het balkon stonden alle potten hij zat er uren in zijn werkelijk resten jam toonden besmeurde tijd dicht, boek, dicht, lief, open de wonden treurig wandelden dichte woorden vanaf gebruikt […]

stil en verlaten het zijn de ogen geluiden sterven met jaren hoor je nog van kaartenhuizen stevige wind blies geruisloos waar hartjesboos roffelde regen tikte de lange vingers is die iemand dan die jij was wie of gras kon horen groeien en mij er loeiend bij afhaalde leeg en vol met woordkabaal stort mijn volume […]

de avondlucht hij laat geen ruimte voor mij ik til zo zwaar aan mijne gewichtloosheid probeer onderste sterren door te kruipen luister naar paar stenen die het besterven waterig damp de angst kruipt langs muren en zielig stromend is licht voorzienigheid als zoek jij iets om mij te stevig te drogen zing met zachte zepen […]

het water is zacht, zo zacht dat haar harde lijf week wordt uit mijn zicht zakt ze in zuurstofbellen keihard naarbenee slechts wat voeten en een hand herinnert mij moeitelozend plons zoals de liefde kan, plons zoals het jij het altijd verpest drink mijn hart bodem en al. wat, nog steeds niet genoeg? plons jij […]

zet mijn handen in zand dat de schelpen meevoert zie onder mij een iemand is die ik soms moest zijn als handen op nat grond staan en wiens voeten niet spiegelt alle zee die ik nog kan bevat de schuimbek leg mijn hoofd in een kaal landschap met een eiland zo groot dat mijn schoenen […]

zet ik die streep door het jou en mij nog een groter dan lief boek wat ligt inhoud haalt ’t niet zonder meer terug waar haal je het mij vandaan vandaag de doordeweekse woorden zijn verpakt handen halen alles wat nog is wel en weg als er een lijn was waarop nog voeten ja werkelijk […]

het bang van dat behang naar beneden komt volgende ze regels van het lijmen ik blijf vet plakken fijn vingers aan het ontbijtborden ik ben niet en niet ik ben van gister tot morgen de bel wordt en niet luider als je fluisterwil tafels ach spoken al dagen langs mijn verworven geen bekender herinneringen hang […]