je moet toch ijzer smedenals ze godgloeiende heet je moet, je groet, je moetvertel me niet wat of ik als hart is doorgebrokenmoet je niet lopen lijmen als dat, als wat, wat moetje nou met je tranentrek wanneer de regen opvaltis alles bezopen en zeiknat wanneer zeg, wanneer zegje nu wat het hout snijdt

blijf me bijik in jou enjij in mij blijf in lijfjouw ik enhart van jij lijf om liefleven om en ombij me blijf blijer wijfjouw ik en mijzielsveel jou

je gebed heb ik opgezegdde woorden vertaaldhet gedicht geschreven het bed is opgemaaktkoppen bij elkaar gestokenkinderen op tijd verwekt ik zou zo, ja, ik zou zoen nou je zo, ja, nu met mij rekeningen zijn opgesomdbanken verschovenhet huis is geregeld weg je liefde heb ik verlorende brieven onbelezenhet wachten nergens goed ik zou zo, ja, […]

het bos bewoog de eiken vloerhoofd groeide door tot geweimonsterlijk donker pas als jij ik ben niet bang, ik ben nietals mijn masker, ik ben echtgeloof me ja maar gewoon zo uit of het water rezen lichtjesmet van daaronder iets afgrijsaan de kant keek ik op me kop ben ik niet hier reeds al tochpast […]

die vrouw daar wachtend op jouik zal je bevrijden uit illusie was het niet de verkeerde dagliep niet alles anders op de voet volgde jij mijn wegen opgebrokenparkeerde niet net een open wagen die vrouw waar jij vasthieldgooide die jou bij de haren nat sleepte het hart zijn plichtenwachtte jij niet net iets te hard […]

als het gras nog groeideik zou meteen stoppenwanneer god tegensprakik zou zelfs gelovendat de dagen nooit zatenwachtend als de doodeerste steen van het hartgelegd op de anderehet huis dat vergeeldeterwijl kaarten pratenop achterkant van levengeen bericht zo goedals dit groeien van grijs

stond die morgenop zijn staartde kat had geenbrokken op alsof gister wasliep ik metverdriet in kistjesbloemen ook het blaffen reedsin hun hokkengestaakt de ruzievoor dood tv vuurde afstandhet programonderbroken levensonze afloop langs mij heengaandgestorven engelvloog tegen muurkoud bed

alles liep rondin mijn gedachtenwaren wij maan aan de kettingzwaaide de tijdgingen we weer tijd van manjarenrond en rondlichtpunten sparen schuift een kattotdat donker waswaar wij maanden oplichtende steenblijvende grafstembegraven in huid boven het levenklauwen nagelsscheurt de lucht viel de zwaartezonder harten lichtin donker van jaren op hoge ogengooi ik vragengetekend gezicht

ze hadden zich daar gestrand verzameldlekker uitdagend als de dierlijke stelletjesparende naakte apen, weke schelddiereneen paar losgelopen de leeuwenkoningen volgelopen strand het had iets beschaafdsieder voor zich keken ze werelden in zeede grote boot waarop ze eindelijk wachtenhoe zou hij zijn, waarheen was zijn planhing iedereen maar wat hier te slungelen zo ze zagen veel […]

was die bewuste zomer zonder op te houdenniets was er nog ja wat nog niet doorweekten overal was het toch nieuws besproken alsofin elke kamer verzameld water in overvloed liep zacht langs de regen die bij niets opvielin haar geval kon je wel zeggen, in het geheelal was ze me doof tot over haar verre […]

waren het wie dezelfde dagen die iknam er de echte telefoon nu niemandregende ’t hart getikte gratis woorden gister was er een dag toch die kwamvandaag denk ik weer dan morgenzorgen bomen door vertakkende oren ruist er zo altijd wel een ouder hartloopt er schoon bad over dat bidtwat waait raar lied buiten hele maat […]

vind nog maar eenswoord te echt voortotaal doorleefdafgekeurd en zoals vind mij, zaag doorwoord zondergeloof nooit metlaat jij, kwaad mij op de planken liggendoorbuigen metgeschaafde knieënschurend, wrikt harder hoor nog, kijk tochtimmert mijhoop op straf zeibalken kraken angst zoekt wij, vloektijbomen met een topzagen wij raardoor u of wat jij raakt de bergsteeds verderen achter […]

open jij de dozenvol vangeloof jij wat ik sprakeloos, stabieh boeh sprookstok in keel vrijadem mij door dicht ik huizenhoogte vangeen van al zal stomverbaasd, echttjong, tjeh schatlacht wezen mijnstapt mijl zeven sluit de armengeen landhet zeil bolt dank voor zoutmet andere tranenoverboord gaanluistert water op van de bodemvliegt weggeen glas ophef

zeg me wat of de tijdtik het raam maar uitzo laat nog op je kop kleine, grote, per seconde duurt uren of watsnel tijd die omvroeger was nog tik, ploink, kadoenk oerdegelijk toch hoopanders vragen wieheb jij idee goed automatisch, zoefend tilt klok zwaar nutoch ook computerverwacht jij nog sluimer, buiten kennis zwaai maar lichtgrote […]

ja, buiten even lekker waaienterwijl lange oren wapperenop je maat van de vriendenalles gladjes gestreken wordt waai me, hang me, trommelde droogste tranen, aai me zentrifugeer, blaas wat stofjesknip verwensingen op maat hang me niet in de kast, neegooi de mand maar overeindverstop al het afzichtelijkeweiger nog me goed te dragen wapper goedkoop knijpersregen van […]

wil jullie even onsympathiek laten wetendat me hartje weer heeft moeten uitbreidenhebben nu de ruime, gezellige bovenkameralles kom er nauwelijks in, grapje de mensenmaar als het zo doorgaat is alles zo gevuld beslissen jullie zeker om eens komen kijkenvooral nu de dagen kort zijn om te groeienweet ik het uit welk tuimelraam jullie hangenhet antwoord […]

zware bloesem wuift de gedachtenwegwat blaadjes tellen ontluikende knopjesde boomstam beweegt wil tot bloedens gewitte wolken vertragen eeuwenoudjesvragen de droomtonnen in hellend diepwaar roodste lippen tongverloren lijken op de bodem van putten slaapt deze roosen verwelkt de nacht zo het onbeslapenevermoeid roeit wortel zonder zandzakken zijn fluwelen strelingen tot het kersenroodhelpende waterige woorden in verdrinkenwaar […]

het was aarden donker en bedrukthoe of man struikelde over ze capeop hielen door wanhopig stormen voorwaarts ging het voor nu tochterwijl hemel woest in hem raakteen hij volledig buiten zijn zinnenflink doorstampend in ’t wilde weg hemel zat ze hem achter je donderhem geen blikje waardig keurenddaar was hij zich ja terdege bewustalles naar […]

verdwijnend tussen nog even dagen doorhoge noten vallen terwijl die balken blijvenstopt ’t licht in mij al het tegemoetkomendachter wegen blijft vis adem happend net lopen sporen dood op trainende schoenenverend tot de hemel ook niets meer weetal is niets zo hoog als de voordeur met bel dieren paraderen met hun edele protestenhun milieu zal […]

neemt elk hand waarin tijd te stilletjeswijzers de verlaten maan voor strandvissen gestrompel schuchter op vloedje zandbanken liggend naakt onschuldighet beuken van de golven is niet eeuwigons goud ligt overal aan kust voor het op voeten gaan te water, een fles is kapotchampagne, champagne voor tegen bootniks blijft drijven als we maar vervloeien je toont […]

naargeestig vlaktes van bestemminggierend door wie de keel en vallen aanloopt zwaar gemoed gebakken eierenspreken de boekdelen niet meer openkrijg ik aan het klappen onder zweepverliest mijn aandeel wie in het geheelknijpt er iemand in handen fijn pijnlaat mijn tong zich u niet meer ziende bons op dozen sjokola ten laatstevalt alles door bodem en […]

met vreemde mensen en de bootin de wijdste wereld op een dagwat een feest hier overal vandaan tokyo, venetië, wat maar bedenktwinkels, markt, verkeer, rumoerindia, thailand, verstond het fruit varen na lang ik sparen, volle zeekomt ieder op markt, kijkt bedrukthaastig loopt nog de uren vol water europa, amerika, of je verzint hetwinkels die overal […]

in het donker had hij een fietslamp aan zijn kont gehangentussen zijn mooie verentooi die nu erg goed zichtbaar wastot ons groot ergernis kwam hij niet meer omhoog gevlogendus moest stuk over hele land en liftend als het nog even konhet scharminkel keek eens lieftallig uit de ogen zonder zielstond vol goede hoop en wierp […]

eerst had hij in zijn handen eendat was niet voldoende bij langedoet u maar een bosje een bosjevan die rode grote mooie, die ja rozen, overal liggen de rozen, zieje daar kan ik je wel in verstoppenhou mijn handen als in een vaasanders pluk ik ’t land nu helemaal zijn ogen zaag haar te groot […]

wat oud, hoezo jong, jaar, nog taart, feestgrijs verleden, lekker positief, blut trutgeen mensen, rimpels, eigen tuinstoelenin stille tuin, engelen, geen rotmuziekvrolijk de radio, hou je op veel zuchtenweer ouder, hemeltje veel kinderen, heelveel, geen groot geld, heel veel gewichtgeen jaar om ergens over dat te doen, alsde wereld nu eens, vuile afwas is een […]

wolkzwaarte kleurt mijn wezenlevensvlagen werpend mij omverhuilbuilen omarm blauw bestaat de vuile dagen hebben hun buienvangen alles en mij erbij tot waarverzopen, netjes in de hoek gezet lawaai probeer eens lach te gevenongewenst dwars door alles heenschreeuwt waarom niemand meer nachten laten zich slecht verhorenblijven lichtjes en helder, zo nabijnuchter, kleurloos zonder het einde heimweestrelen […]

boer hart had eindelijk vrouw die wat wou en straks trouwschrijft hij er op alle binnenmuren dat liefde zal duren blijf en als je nou niet kiezen kan al je mooie brieven blijf je manklimt hij in elke bladerboom voor een serenade aan gelieven probeer het eens met een stuk of drie en stelletje geen […]

langzaam verdwijnt er beeldhet was te zwaar en dan bezwijktzee zegt geen nee, en ja daar golven van herinnering, waternat als schuim in bad, het zout watachtergelaten is jouw huid deinend op de waterkantenhoudt er niemand meer iets droogsniks wil terug naar waar jij ik strand en raap geen schelpgooi zo veel op in zee […]

mensen ophouden met echt wensenkinderen nergens meer voorradigen mannen ze schijnen te denken als op een dag geen jaar verstrijktons herinneren begin wat er nog isals op een dag als alles laat opstaat winkels meer open zijn dan gedichtwegen lijden tot in de tranen er zijnal koffers gepakt en toch ze bestaan als op een […]

ogen zie die nog zachtjes bewandelenals de slaap mij vlug weer onderstoptdan klinkt rinkelend servies het ontbijt rode monden behoorlijk stinkend uitzat poezen alsof witte voetjes likkenwolken melk die netjes de kopjes gevenloop gestild met jouw weg evenals hier afwas die eindelijk begint te mokkenbergen twijfel die goud over me heenluidruchtig een uitnodigende telefoon landingskaarten […]

en dit is mooi en werkelijk waarjij pracht van een kracht zacht geweldig jouw woord en soortbest van het dacht ook vannacht zing ik jou ogen niet te drogenbewogen van zeven hemelwaters kijk mij hier staan open en blootis het niet ongelooflijk elke keer

toe maar, wees maarlees waar, eet raar lach lief, laat leukpraat piep, geef jeuk toe dan, ram bamvlam pan, dameszang roep zacht, slaap nachtgeef acht, wissel wacht toe lief, laat maarslaap zacht, te laat lief wees hart, wees waaswek de morgen met me

hoe vaak of ik zou gebak laat het staanproosten ga met raam van propvol caféweer een toneel leeg vinden als ik het al mensen, mens, wat hebbie je dramamalief hemel, gewoon in de slagroomdroom klap maar in die handen, blije blije blijlacht wereld op ze kant, ja ge gaat maar zal ik dan van jou […]

wat binnen waskwam weer buitenwat te slapen lagmaakte iets wakker het doek gaf niksprijs aan die zakhij gooide neerwat hij niet had wegstervend geluidingehouden dromenverloren gedachtesomgetoverd falen in de open vertehaalde iets hemboven zijn kunnenbleef hij hangen het doek lag natmet wat ontbraksmeet hij geurloosalle slaap uit ogen uitgeklapt ontberensprakeloos vervallijkt geest opgestaanzal hij ze […]

zal ik voor jouvrolijk en in kleur lees je me blijsomber als ik praat smaakt de wereldgelijk retour besteld zend je af en toelege berichten me opgeruimd lijkthet stof waait gevaar sobere kaarsensmoort mijn steelse pan kleurloos blijf ikdonker en uit beeld

als schilderijen draagt zijhaar broekje zit vol kunstkwaliteit is dus wat geld kleurtjes, geile kwastjes,waterige taferelen, palet maker van het schoonsdraagt een weinig naamloopt er iedereen mee weg handen, ambacht, zweet,creaties, stofje van geest gedachtes zo gevangenverstopt in onzer dagenwie heeft of gemaakt niemand die zijn naam kleur van zovelen, werkt

hoe de grotesk ruimte ziet mij niet’t is me te donker waar ik toch ben boven hoofden brandt ons lampende lichten staan ons ziet liever bij wel je kan er met mijn handen nietraak alles hemeltje onberijkbaar ver zo hoort ik ze engelen en nu vliegenvallende duiven van het torteldak harde grond is piskoud van […]

welke woorden lopen over tafels dansen in het rond laten oren in gordijnen wapperen vliegen muren stuk koppen, tafels, stoelen, molens lakens, lampen, ovenwanten het laatste liedje dat verdween gooide me voorover liet zijn armen driftig hangen ging zijn wolkenweg liedjes, harten, armen, scheld wolkenbreuken, gips, godverlaten de zin die ik jou wil geven laat […]

geen sprookjes door kinderen gestolen we lazen ze met huid en haar allemaal voor niets bleef er achter woorden hingen de waslijnen bogen door de weken kruipen beschaafd mijn kleurbesef vlekken die zich uit spreiden jaren vergeten

daar sta ik met dag en duur om mij heen sluiten mensen blijven in het eeuwig positief omhelzen en slaan me dicht zoals altijd laten we het lopendag durft niets meer donker te hopen toch dat het werkelijk anders zwaait ik de eeuwige snel naar het ander kantje zodat jij goed blijft in altijd groet […]

zag je praten voeten stuk glimlachend op mensen neer wensen op hun apen gapen zonder van hun zitvlakken lieve, lieve, lieve vrede lichte, lome, late liefde liever levend later geven verhalen stroomden water je lichtte me toe of op kon niet je ophoudend beven liet me lachen dat ik zag liever even om me geven […]

door al mijnen openingen die ik dicht verfijnde nature zit je zo in de gaten van vergiet van tranend groen warm op en verlaat pad de tocht niet te stoppen doorboringen van pijn met bromtol de vliegen wil je mij echt ontgaten even boel praten de bij je ziet even geen gat meer of minder […]

daar liggen ze al de hele week tikken ze mij van je moet nog de krant, ojee daar is de volgende hij houdt me bij waar was ik gaat het over, gaat het over mij en ja wat niet de brandmelder hij schreeuwt mijn oren grijs het huis te klein snel spring ik keuken, nee, […]

van de boeken je hebt die niet omdat zinnen houden niet vast aan blad pakt het je bij duvel laat in midden los de prijzen, 50 procent dan doen we voor het goede boek wat jou moet hebben dat verhaal waar iedereen om draait wat is goed, waar taalt niemand de tijd dat de geest […]

als ik kijk zonder ontbindende ogen die de wereld niet gaten vallend op jou het water dodelijk naar beneden stort helaas ladder geen stevigheid belooft als jij mijn vuile oren zachter dicht doet menig zware letter wast; die men smijt stom geluk zich in de hemel verschanst wij tot zakdoek toe volkomen doorweken zonder wat […]

vanuit ander kamer weerklonk lieflijk gepingel ze was zondagse oefeningen aan het herhalen bij een schamel peertje vlogen de onheilspellers ze kwamen om het licht af, waar ik niks om gaf goddank er stonden muren nog, bleef alles tussen telde ik hare en zijn resten roos naar vermogen benedenbuurvrouwe bespaart jullie vieze water tussen kattig […]

tussen al te hoge letters waar ik over struikelde voor half dood onder stukkie of wat de woorden een toren zonder zin beklommen en besprongen gedominooit met wat hart van steen en nummer al de woordwereld en boekvermogen vol genade troebel drab van warm, roder, riekende tekening een brei van naald en ogen die haakt […]

geen enig idee waar het goed voor de was maar fel ik gaf ze in al fris tonen van kleur doe van mij allemaal eentje en die mooie weer of geen weer, breng je ze maar terug bloem van de buiten, blaadjes aan takken wild zoet schreeuwend, goedkope bloemen stop ze in een vaas of […]

bos verraadt niet wat of doetstenen die kei op maag liggen verklaar heilig dat zij van niet geen geluid kun je daar horen dier ligt naar apen te mensen als het niet zo waar is dan best scherp vouwen in gezicht hoopzie wie biddend wereld verloor geen lied heeft nog aarden voet zo venstert zwart […]

zijn ding mooier met enig perspectief als je mijn neus tussen de feitjes drukt wanneer niemand meer antwoorden afgrond reeds lang onder onze voeten muren komen, dromen blijken hoe waar ieder eigen mens leeft met zijn wereld en dat we weten iets wat helemaal niet zijn je dagen nog wel komend uit zwart als mond […]

grootmoeder roept me haar zwijgen wil ze donuts en niet zo vers gebak haar bestseller zit er zoveel weer op ze heeft maar snel niet genoeg van zelfs wolf verveelt haar altijd ook al mijn rode kleer zit in de kleurenwas bleekneus hier, zal dus onopvallend haar hele drankvoorraad die is er al ze jaagt […]

elk dag zag ik haar nog voor me de oudst versletene typemachine waarop ik ramde dat de lust was muizen, muizen, overal muizen huizen ze zitten er zo vol mee overal is ‘ t muisstille geworden eerst dacht ik dat ik getikt werd maar nee, hoor slechts verleden de warmte van kaarsen zij dooft een […]

wat zout ik nog verders zeur mijn muren geven de identiteit in welk asbak stopt ieder uur geef me dan we leven, geef me geef me nog iets meer dan mij wie wat zijnde mens tot wezens je handen knijpen in ieders was in elk hartje verstopt zich vuur neem van alle wat liefde, laat […]

door allerlei letters met leer jasje volzinnen met fluwelen bekleed wandel woorden de blootgewoon zie je soms of nog wel een teken luisterduisteren met papier oren dwars taal in knoppend volume door het uitgestorte alfabetten lig moedeloos te mezelf te zoek zonder doffer bril ongepasten wiens gezicht lief met allen delen boek vol van gezien […]

vuur bleek al geblust ook door jou later ja zouden bewijzen vergrijzelen daar in ’t hart van een strijdend midden in diepst van dat bevrorene donker al die borden waarop jij de tong legde vuur bleek geen vlam – zie je nouwat later zouden je grijze haren krijzen op ’t heetst als valt zonlozende dromen […]

denk niet meer over enig rood jouw dagen wegen te zwaar zo zakt elk taart in die twee waar felle kleuren teken ik mooi geen toekomst tussen trage melodieën schreiden zo verliezende we winnaars blijft over geen geraamte wat akelig zichtbarend blijft ergst honger is tijd doodstille waarvoor men telkens dankt op haar knieën in […]

lege stilte zo groot in ogen zie ik meer niets komt er uit je op stroom van zijn klopt mijn niet het waar we eens zo wie waren stiller zulk vragen blijf antwoord nog jij alles kabbelt rond geef me je tol maar spel er naam op geef je geen woord zijn we beluisterd valt […]

wel vandaag is dag zet bloemen op de bank het terras is tjokvol helemaal anders dan het kan niet zo meer en meer gaat het stoelen fier dansen zolang de tafel bestelt wacht voor je beurt even niets of meer zal ik dan maar anders wel, anders niet als morgen ligt zonpas uitgebloeid gordijnen bleek […]

als ik aan haar denk zeg me dan toch even ja, ik weet het ook ze heeft niet, nee ze heeft niet, toch ze heeft niet, wel zie haar lopen tegen weet ik dan nog of nee, ze lacht vreemd ik weet wel, ja ik weet best, zeker ik weet even niet ze laat me […]

heb geen eens woord nodig net als wij wat toch niet wil geeft me je eigenlijk nooit en dood als ik, weiger ook we spelen ons klokken uit tijd ontkwam genadeloos aan een versletene draad gaat lotje heen tot weder bed ligt in wie verspreid jij zonder verborg deel lichaam legt wat in het woord […]