ging mijne berg ineens aan wandele was straatje vol van de groene waar liep hand met gestrand ene toverbal kunst je me vertellen wat de bedoel is het dan toch weer net helemalen groeien ramen met wapperkantjes gieten rijen mensen op uwen hoofd fladderen voet die zich verwurmen is alles het nog wellus zoals mijne […]

bestond zij daar op haar plekkie kwam echt niet verder dan hoogte in tot hij de groen zag rond om haar voeten draaiden oeh de wortels hielden haar diepte in tot hij de verwaterde jaren al ging langs het haar heen en de kringen nou liepen op haar ogen zo werden zijn gezicht paddenstoelen als […]

in ogenblikje van moedelozen volg mijn ander al die eindeloze wachtenden de innigst leegte oei stank van uitgeworpenen wordt keihard vlekken die nut van een inktpot verspreiden achter al dezen zalen van het zieke maakt bed zo of niemand springt op lucht en zakt terug alles kan nog in de ontbrekende van matrasde vogels vallen […]

weet je ik niet en net als ook jij het is niet veel als het al eens de lichamen erbij zonder reden ge eet meer niet gooit mijn weg het naakt is van zijn wij werkelijk blijft rillingen over me steen en benen er lijkt eens als krimpen van wat dragen toch weinig ons alles […]

vochtig de dampig in ruimte vol van niet meer te leven drijven, onder stroom zwem je verboden badkleedjes vol zee blauwig lichamen vol met wat er over stroomt uit, lichtzin is haren water weg ach regels zijn zin op haar kopje staat verschenkt hij zich in welkende richting schotel je antennes zindiepend waden

op tijd die me ik liet ontvallen, achterloos en mezelve er ook eens achteraantjes nog in rondte van slag het te vele uurverwerken lag ik plots zonder verdertikkend moment alsof gedachtekes slepen ze mij bij de jaren woorden verdrinkend hart tot vol het vuur nooit precies is gelijk als het toen innig jou rede wijst […]

donker het water hoe of mij slokte en ja ik spuugde alles zo nu wat er lokken werden sliert volle vangst zeewiederwaaier, zandmaanmoe golfslagtoonval, stroomtroonzoon ziet me gaan in wapperwit duiken overgevend draai aan de kolkende neemt ge een duikflesje tegenangst handjes los, zeevoetjes afdwalend vlucht in een school van spieren in mij zit geen […]

in zwart totalen dat van ’t ongelukkomt daar met de kranen en waanhijsend naar de nevels van naturen tast zonder gebit de treurend boor het hele bos trilt in ze wortelsappel konijn hebbe gene tijd om te keutelen zwammen volg hun spoor zonder zin in het opvliegender rood van passie met brandende van je kreupelhoutig […]

de vele kleuren die mij bespringen doen mij niet tot enig actie overgaan schreeuwend als ze fleurend fletsen dat enorme doek dat wie erom vraagteven een levensgrote handtekening in ene keer met al die de mijne kracht vele de vloeren waar mijn afdrukken leggen mijn mozaïek voor eeuwig stil zonder slag of gestoot altijd bevlekt […]

duidelijk zal zijn en feest moet vage gasten laten de rijpe druifjes tonen giet men zorgvuldig tussen dieper kijkt men als een maan valt lijntjes, lege gaten, graag retour onduidelijk, nog vragen, posten men lost op in de velen die lijken levendig holt de planning op rol taarten schommelen speels en vet boven is wat […]

de ene dag op de andere een daverende gezond is niet van appels word je vrolijk van wat is je hart geraakt haal maar uit pak maar uit blije doos een onverwachte ziek is alleen de fruitman word het nog ooit beter lachen alsof ik al nooit is het gezond mijn keurt mijn appels dank […]

tussen zoveel handen en tanden monden die woorden ver strooien loopt verloren zo onder mensen doe je de mond eens, geef je hand laat dat maar lopen, ga eens van een beweging met de stroom in zee emmers probeer die mij nat houden zwemt de school hongerig happend tast van ongezien, onbekend bemind kruip al […]

het is verschil zo kleine een nacht of leven lang wat valt er nog te vieren me ze tweeën in blootjen duurt het lang voor we zijn we bijna gearriveerd mag ik nog vragen vrij stemming zat dus stond belevingen vlieg langsheen klokjes ga rond die toren me weeën van gewacht kroop je langs op […]

het waren eerste en me laatste dagen langzaam schoof hoe het zonlicht op warmte vond jij die zijn richting terug zonder licht is het er op alleen maan trekt kou langzaam in mijne botten straal ik kachel in de krappig ruimte warmte wil ik vangen als op eenieder maar hij gaat gewoon overal doorheen niet […]

in iets water dat te blauw is om blijk dat ik te kunnen zinken ook al is wezen zonder gewicht roerend en rede een richting zee meer minnen want de vissen gezonde olie druipt mijne lijf bak ik niks, smijt vaten overboord varen met die hap, hier laat ik soms grijpt mijn keel in haar […]

weet dat je me naam vergat de dagen ophielden wat over onbekenden vulden in vorm zonder te stoppen in de weg beter van leven zonder gaan drinken met eten, verslikken bijna alles komt me zo raar verdwaald in omgeving best hetzelfde overal in het wijde zonder daden dringt niemand beter dat een even met stilte […]

oh toe, verkoop mijn droomkes geef het ze aan zij die wensen bespaar me al je verlangens neem toch mee, lieve mensen pak ze maar eens lekker beet ook voor al je verfijnde buren waarvan je slechts de naam oh toe, laat me eens liggen moet ik weer in de verhuur tonnekes geef je om […]

ze vroeg niet haar naam was me nauwelijks bewust dat zag ze niet maar toch waar blijf je als je bent ik ook nog wat van jou ook nog ik of was je bij hij hield de hand tegen op zijn voorhoofd stond dat had ze soms gemeen daar liet ze mij op de rand […]

ze verliep in de laatste sloot waar ik zo voldaan sliep gooide modder over me heen, gaf haar vreemdste lach zei dat ik de donkergrijs, echt dat is helemaal van jij kreeg er volle ogen van met blauw en stierf een kou rond ons zwom de rest en wilde weg, weg van ons boten werden […]

en die ene lege, lange gang gevuld van zacht stemmen door den voorbijen eeuwengezang met wat geschuifel is het eindeloos van zuchten zwaar zijnde vertilde stenen hart het telt zijn zegeningen van de straat met ontluiken en een voor een zie ze klappen dicht hoe ja zit geschiedenis ruw mijn huid schuurt je open sneller […]

in gewinkel waar ik elk moment van leven was de ramen beslagen met spijkers die au riepen mensen die niet wilden weten dat ik open lag boek nu, boek nu het nog, je boekje zoek en knal overal op straten lagen de woorden verspreid onopvallend raapte ik alles keurig op en vulde achtergelaten condooms gooide […]

hij had zijn deksel op het hoofd de afgekoelde gedachten dronken was het sop verkoold en schraal dicht, deur, dicht, hard, open de poort op het balkon stonden alle potten hij zat er uren in zijn werkelijk resten jam toonden besmeurde tijd dicht, boek, dicht, lief, open de wonden treurig wandelden dichte woorden vanaf gebruikt […]

stil en verlaten het zijn de ogen geluiden sterven met jaren hoor je nog van kaartenhuizen stevige wind blies geruisloos waar hartjesboos roffelde regen tikte de lange vingers is die iemand dan die jij was wie of gras kon horen groeien en mij er loeiend bij afhaalde leeg en vol met woordkabaal stort mijn volume […]

de avondlucht hij laat geen ruimte voor mij ik til zo zwaar aan mijne gewichtloosheid probeer onderste sterren door te kruipen luister naar paar stenen die het besterven waterig damp de angst kruipt langs muren en zielig stromend is licht voorzienigheid als zoek jij iets om mij te stevig te drogen zing met zachte zepen […]

het water is zacht, zo zacht dat haar harde lijf week wordt uit mijn zicht zakt ze in zuurstofbellen keihard naarbenee slechts wat voeten en een hand herinnert mij moeitelozend plons zoals de liefde kan, plons zoals het jij het altijd verpest drink mijn hart bodem en al. wat, nog steeds niet genoeg? plons jij […]

zet mijn handen in zand dat de schelpen meevoert zie onder mij een iemand is die ik soms moest zijn als handen op nat grond staan en wiens voeten niet spiegelt alle zee die ik nog kan bevat de schuimbek leg mijn hoofd in een kaal landschap met een eiland zo groot dat mijn schoenen […]

zet ik die streep door het jou en mij nog een groter dan lief boek wat ligt inhoud haalt ’t niet zonder meer terug waar haal je het mij vandaan vandaag de doordeweekse woorden zijn verpakt handen halen alles wat nog is wel en weg als er een lijn was waarop nog voeten ja werkelijk […]

het bang van dat behang naar beneden komt volgende ze regels van het lijmen ik blijf vet plakken fijn vingers aan het ontbijtborden ik ben niet en niet ik ben van gister tot morgen de bel wordt en niet luider als je fluisterwil tafels ach spoken al dagen langs mijn verworven geen bekender herinneringen hang […]

paar ogen lagen al langer omgevallen te schommelen op barkrukken tussen de touwen en antieken tafel het kant van ons die beide helften was smoezelig in alle getroffen jaren ze trok zich niets van mij en ik ook de verschillende overkanten waren en slechts de enkeling had enig we maakten uiteindelijk verstandig is er nog […]

het is al niets wat er was ook vandaag staart leeg geven planten mij kopje uit de sloot afwas valt buren zeggen me niets wat valt er ook ten dage jij geeft ze de kinderen en om mij heen sluit het alles is tekort blijkt nu borden met teksten wijzen inhoud lang bedorven smijt- en […]

lijnen zijn er om uit te zetten ze worden groter, gaan akkoord je loopt erover, blijft net leven van mannen met tomatenrood hoofd in kannen en gebruiken lippen gesloten, altijd wachtend de ruimte van karrig bestaan krimpt en dijt soms vrolijk uit alsof het iets is wat niet zijn de foto van bekende portretten gemaakt […]

zag ze liggen op een rij rood, uitnodigend, fluweel doos op doos met roos we houden de vaas onderwater schuin afgesneden van lied hou ik van dozen, dozen vol en als je dan aankomt met die handen van jou zo warm van fluweel vol met stekels overal zet je dozen neer waar nog een gaat […]

op de grond lag het gezichtsmasker het smaakte naar goed avocaat enkele restjes huid waren zichtbaar de voetstappen van een vrouwe ware de weg naar beneden wankelde uit het hart liepen de ogen te blauw een in der haasten achtergelaten de rood papieren parasol zwaaide me twee pootjes, zachte veertjes snavel, vleugels klaar voor de […]

lentes gingen als hun eigen weghad mijntjes jas nog niet eens aanalsof het regende wegwerpluiers in me huis past als steen gegoten kamerkoor voor beleefde kamer ramen zie met ze biedend uitzicht zo de wandelt kiezelstenen leven goed verwarmend en op de maat niemand aangaande wat een reet ik weet, ik weet nu het is […]

het hele veld alleen maar gras zowel naar voren als achterom was het kleur van mijne boeren een stam vol lipstick en nagellak stond op ze akkertje zonder woord gewoon pro-beren niet te vallen op niemand vertoonde belangstelling was het groen wat klokken slaat opvlammen deed je de open haard de oogtonen waren zoals altijd […]

niets wat houdt mij tegen te staren en te schreeuwen tegen muren die pijn vasthouden en blijven ze beleven pennenslinger gemoed in alle staten zonder het praten hersendrammen hamert op je woorden die niet verlaten lievig woordjes, compleet gestoordjes, eizacht verhoortje krijg het ze niet gedaan te zeggen wat in mij ligt te rotten hersenpannend […]

gelukkig klopt je hart op niet meer doodmoedig werd ik er laatste van de klok altijd net iets opgewonden om nog nergens naar te kijken gelukkig heeft muziek geen echt zin afgepeigerd sta ik nog uit hijgen de regen durft niet tegen het raam het kijkt wel mooi uit bij mij geluk schreeuw buren even […]

zwaait voortzichtig in heen en geweer grijpen onzekere hand getouwen vast bungel ik watte in mij zo ligt te laaien onder fijne voeten is geen aardbolle met van die mensen twee voor twee zich aan het stellen alsof vredestoets hand met striemen en volle bloed liet los het touw terwijl ik wegkeek tussen malle tijden […]

in wat zwart, de nacht wandelt achter hij mij in een blauw gezet, sterren ze letten op een tel in zulken nevels, de ongeziene wensenwerken wachten, de diep doordrenkelinge zwachtels opengaand lichtjes van nooit meer en nadien een vinger gelegd zonder ei of van tenentrap de mond als mooimaak en niet rot de tanden wachtende […]

in jouw dromenlanden zacht deurenblagen bellen blauw kleurtjes klagen zepig stuk wat voel je, boel je, blijf er over dwars door belletjes geluk gesloten winkelwagers flauw dauw me voort in lege nacht wat doe je, knoei je, ligt er maf dwazen vertellen zonder bellen fietsbeladen trap in zoldergat kom alles naarbenee gespiegeld

waar ogen een staar langs heen in mond jouw vallende gaten zwart onderbroeken van kant gemaakt zijn om te waterdragen drie dubbeltjes werden geboren de treuro stond in voor kinderen flapper tappen en het bier raakte op jouw buikje spelen om beurten arm draaien om de kom en zuid strakke leggings met onze stretch gemaakt […]

of zomer door mij heen stroomt spoelt mijn gedachtes de zee vol achterover telt me rug de korrels gestrooi mijn zand overal dagen licht de landen van mijn nat hart trek blootst de ondagen weer aan strooi jij nog wat strand ogen uit slaap korrel korrel zonder borrel zwem voor mij part op het droog […]

liet alles ver achter bij me vertilde grond onder vandaan wakker wezen gaapt me verslagen keek ik door blader droom mij bij zoals ook ik jijkussenstromen, een sterrenplofks denk nog even, stil bij gij gebleven jij wandelde achterlangs bang verliet het bekend wie bodemdiep slaperig stouters waakten mee op lucht lag me je de modderkrot […]

zij en hij en ik en jij en wij en waarom toch gingen bos in toen de winter in aantocht was weken werden jaren van verloren dagen je liep voorop en iedereen zocht zijn eigen laan sneeuw verdween en zon liet je niet in de kou benen ontbloten en armen waren wit zo druppelt een […]

oude boomvaderen kropen weer struis uit elk bruin kroeg hele boekloze stammen gingen zo steevast voor de bijltjes wanneer lentevrouwen als mals weilanden bestormden natuurschoon, vader der vrouw wiens zoon kloek verdwaalt schaapachtig vrouwe verhult lam wie het haar beider dromen zijdezacht voelt zij ’t aan, als je maar smerig luizen negeert ze geeft d’r […]

duiken als een kwallebabbel naar de bodem zonder plicht beestjes zwemmen in zonnestralen zonder de lulverhalen van groen is klater, blauw zijnde golven, spierwit is ’t hoop papier die hier voor mij stapelt op de honderden bureaus op een gammele tak met oeh een uil in oerlelijken droom roept dat ie tot de hier zit […]

je weet dats ik niet kan kijkt me geleegden ogen neemt mijn hand in jou blijf, blijf, blijf voorgoed weg, weg, is weg van mij minuten gelijk op jaren schoonheid tikt verstild laat harten oneven leven ga, ga, gaat dan nog maar leef, leef, leef wat ge wild je dood mijn goeden tijd vertrouwen geeft […]

ga weg alleen goh is onderonsgedompeld in de ongeziende niemand zo dringt hier ook of die staat of te trappelen de spits glijdt langzaam iets ijskou en van me af zoals mensen je verwijderen hun voorwerpen geheel en dal het vertrouwend, loop ik spitzen dans en wals sukkelig – zonder een klapband de ogen nooit […]

als ieders wereld schoongeveegd op zo is een ijskoud maniere dat slechts rillend ik verschrompel naar tot waar kleurfestijn en mooi je gedacht ophaal aan warme, openboeiende vrouwen altijd goed verborgen zolang ze zijn gloeiende, verschrijnend terwijl het tere sikkel weinig licht geeft op gevederd gestaltes doemt er langzaamaan een vuurroder beeld in ochtendkwaken zie […]

was het al weertje wie tijden veels te terug, dat hier ik binnenfliep in de zonvergotene warmtesnik van een goedzo doorweekt gedag overal dus plus liepen echt angstige, leipe gedrochtjes te buitelen deed of ze me wel niet door zagen, en sliep mijne gat in de uwe dag werd me er toch heen en te […]

van alles was er wat je op te merken viel pakte het op en de ruimte vervulde zich al werelds bollen hielden het mensen vast ze waren tevreden dikst met hun zwaart hun ingewijst boosheid sierde de wandjes het luchtledige bijna viel niet te behappen volledig uit de droger tuimelden ze rond de bodem in […]

weer gaan we es ervandoor in achteropgezeten tijdenniemand die schijnt te merken in ’t ondergaan van zonbidstoelen op het terras ze stormen over gevelde gras natuurwezens laten zich al die maanden niet nu meerhoe of vogels och zwaaien met vleugels bij vetbollekestot je de maan vol zakt door geserveerde kalig bestaan vroeger nog hadden we […]

denk me eens schip wat ik kan verlatenlaat me lossen en de tros met rozen kweken voor julliejuist in momenten om alle roeispanen aan elkaar, aan elkaar, aan elkaar geklikt denk dat je wat dat we straks heel evenwil je dan dat we het ’s nachts op klaren lichtenduren jullie nog of langer dan de […]

ik weet het, weet het ik als tweede gedruppeld water geef je ik wat elke dag op een blaadje lig je in gazonnen met zonbrand ik voel het, voel ik het jij, tuinster fonkellichamen die wil planten kijk mij aan, kijk toch dan je ligt al half te apen wil je me praten in je […]

de kamer rondomme is stilhoe stil dan kunt ge denkenik zal u het zeg: oerloos stil dobbend op mijne gedachtligt dag langzaam te vergaan de kamer is half donker als ikhoe donker of wilt ge da wetenzal ik u zeg in schaduwvalle dommelend, totaal vergetentussen stofkes van fitrage de kamer toont video bandenwat staat erop […]

ieders mens spaart namens punten van koffiepakkenlangzaam koelt hij af tot verdwijnend ver beneden nulin zijne kop ligt nog suiker waarmee was uitgeschoten heet is het, was je en wil je nog zijn, zoo in lome uren hoewel de gezichten nog tollen in het spel der dagenvergeet ik gewoon of je nu twee of drie […]

natuurlijk is d’r altijd een bar slechts einderof het nu niet het boek is, een filmen of geleeftotaal botje versleten, nietig of interessant ouder dagen leken al van de tijden niet meerkon je nog wel zien tussen onecht watertanden maar dood scheen de lijkmager door je heen durfde jou niet echt meer zot alleen te […]

tussen wat letters blijfde ik onbeholpen hangmijn oor niets in staat fatsoenlijk te drogen wie wasde ik voordatte nog niet wist wat was vreemde vraag vanuit het onaanzienlijk wezenraken mij aan en draai ze om zodat verdwaal waar was mij toen ik toch nog of was wat ik wist meestal doet ik vreemd om letters […]

zijn die van jou nee, niet van oogjes, poppe de boom in beestenzooi weg van mij samen blauwflau pak de want huur de buizen leeg hartgetik geraapt bij elkaars jatten het gemeel doet opstuiven vallend op elkaar

hier ik, daar jij ver in wezen droom me je even dicht hier wij, daarzo verwezenlijken laat me je even voelentjes droom me dicht mij jouw ik op de dagnacht dacht ik aan jij loop mijn dromen dicht een samen komend naderbij