zeg me toch niet dat het raar is

treinen flink op stoom die nooit ophouden te worden door guitstappers
een bedrieglijke brug zonder een toverkant waar je kan snuitrusten
wat dagjes amen oeverloos zwemmen tot je doodop onderwater graat

zeven muggen die je de zomers goed verwespen als je kostbare tijd vliegt
zeven motten die de herfst vermaken tot snoektocht naar je gedragers
zeven vliegen die toch fniets van je motten maar weigerend verdwijnen

een oplosbarende zakmachine berekent er voor hoeveel kwijt je bent
gescheiden zoektochten naar het verlangde zijn allang uitversneld
de proefkelders zijnde zo bloeddronker dat alleen het hoge gillen klinkt

zeven te vrolijke voelballen die alles laten juichen dat je verloren hebt
zeven te zichtbare blinden die je niet meer wijsjes maken dan lief is
zeven te vele pogingen die een meestereswerk door jouw kneusje boren