krijgt heen en weder-sprookje

grootmoeder roept me haar zwijgen
wil ze donuts en niet zo vers gebak

haar bestseller zit er zoveel weer op
ze heeft maar snel niet genoeg van
zelfs wolf verveelt haar altijd ook al

mijn rode kleer zit in de kleurenwas
bleekneus hier, zal dus onopvallend

haar hele drankvoorraad die is er al
ze jaagt me de bos flessen doorheen
spoken gaan op in doorrookte lucht

ons moe heeft nog zo gewaarschuwd
van dit mens hoe kom nooit meer af

vet grootmoe vertelt me naar verhaal
ik wacht nooit in de hongerig wolf
dus snel naar de dichtgewone wereld

hier vrees ik, en kromt ons veilig end
pak mijn benen en ren als opgejaagd

in het verten zie ik al haar schudden
de stamboom houdt zijn geappel vast
zodat ik toch nog terecht zal komen

kind is misschien het nog wel iet klein
maar wereld mag je best meer sprook