wat had je aan woorden die nooit aangaan
ze komen er niet op, blijven niet eens hier
had jij er woorden die nog de ronde deden
was de echte stijl je op de voeten gevolgd
zwijgzaam met vaste tred en beste maat
het warempel gevoel van een klasse apart
waar liet men woorden nog eens dansen
ze komen je tegen, grijpen je bij uw letter
had jij je alfabet nog netjes onder voorruit
waren vaste regels uitgekakte stoeptegels
klakte je nog wel met je tong en wat slijm
zocht je aansluiting bij ieder of anderzins
wat trok je nog aan in het opgedofte geuit
pakte vast de laatste opgewarmde charme
moest heel hard afgegleden tot je maantje
leeg schrift 
De woorden komen in me op
zoals de wind in je haar
en alsof de hand het moest doen
wat je zegt
de woorden geven er niet om
welke kleding pas ik de zin aan
ook wat ik doe met mijn tong
verraden haar als een zeef voor anderen
wat staat er op het papier
in zwart en wit
is nooit genoeg voor hen
Ik kon er ook mee op mijn handen spugen
het kan ze niet schelen
de maan is bleek
toen ik de droom onder woorden bracht
de zon zou er de voorkeur aan geven
als ik hurk in de schaduw van de bomen
en zwijg
LikeGeliked door 1 persoon