flarden van aanrakingen

lijkbleek kwam ze met wit haren aangewaaid
op het plein zag het zwart in haar wachten
een kop vol theezakken stond stil te leven
de kerk was groot en leeg zonder surrogaat
druppelde in de spiegel van water een teken
de oceaan gaf mij steen voor steen haar vraag
rond eenzaam huis was spaarzamer verlichting
gepenseeld gedacht droeg het landschappelijk

9 gedachten over “flarden van aanrakingen

  1. Hoogstwaarschijnlijk ben ik een beetje onderontwikkeld op het gebied van poézie.
    Ik kan de boodschap meestal niet vinden in je gedichten ,
    Zou een beetje dom zijn om dan net te doen alsof ik het allemaal wel begrijp want eerlijkheid duurt het langst;-) ,

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.